Eίμαι το όπλο σου. Αλλά μπορώ να λειτουργήσω εναντίον σου

Όταν οι αλγόριθμοι αποφασίζουν ποιος ζει και ποιος πεθαίνει: η Palantir, ο Karp, ο Arkhipov και οι αόρατες γραμμές

Τι θα διαβάσεις στο σημερινό newsletter:

1.Ο πόλεμος στην Ουκρανία δημιούργησε το ιδανικότερο πεδίο δοκιμών για τη χρήση εφαρμογών Τεχνητής Νοημοσύνης της αμερικανικής εταιρείας λογισμικού «Palantir».

2.«H ισχύς των προηγμένων αλγοριθμικών πολεμικών συστημάτων είναι πλέον τόσο μεγάλη, που ισοδυναμεί με το να έχεις τακτικά πυρηνικά όπλα εναντίον ενός αντιπάλου που χρησιμοποιεί μόνο συμβατικά όπλα».

3.Εν έτει 1962, ένα σοβιετικό υποβρύχιο και 11 αμερικανικά αντιτορπιλικά συναντήθηκαν στα νερά της Καραϊβικής. Αν στο υποβρύχιο δεν βρισκόταν ένας διαισθητικός άνθρωπος (αλλά το κυβερνούσε ΤΝ), πιθανώς θα είχε εκδηλωθεί ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος.

4.Η δωρεάν συνδρομή στο ChatGPT Plus που προσφέρουν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και στους 11 εκατ. πολίτες τους εντάσσεται σε κάτι πολύ -μα πολύ- μεγαλύτερο.

5.Το Gemini μπορεί να σου σχεδιάσει ολόκληρο βιντεοπαιχνίδι από μια επιστημονική εργασία, ακόμα και αν το θέμα είναι κάπως flat για τέτοια χρήση. Το δε Heygen μπορεί να δημιουργήσει ένα άβατάρ σου, που θα λέει ό,τι θέλεις εσύ (αρκεί να του παραχωρήσεις οπτικό και ηχητικό υλικό από το πρόσωπο και τη φωνή σου για μόλις 30 δευτερόλεπτα…). Φευ -κι ό,τι θέλουν να πεις κάποιοι άλλοι.

H εικόνα δημιουργήθηκε στο Sora. Χωρίς ιδιαίτερη φαντασία, είναι η αλήθεια, αλλά εντός νοήματος…

Ι.

«Είμαι το όπλο σου…»

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, έπειτα από τη ρωσική εισβολή του 2022, προκάλεσε παγκόσμιες αναταράξεις σε πολλαπλά πεδία, από την ενέργεια και τον πληθωρισμό μέχρι την επισιτιστική ασφάλεια. Ταυτόχρονα, έδωσε την αφορμή για κάτι που, στο πεδίο της κοινής γνώμης, ίσως δεν ελήφθη υπόψη και δεν συζητήθηκε στον βαθμό που θα χρειαζόταν: την αφορμή για να δημιουργηθεί το ιδανικότερο φλεγόμενο πεδίο δοκιμών για τη χρήση εφαρμογών Τεχνητής Νοημοσύνης της αμερικανικής εταιρείας λογισμικού «Palantir», εκπρόσωποι της οποίας φέρεται να είχαν συναντηθεί ήδη από τον Φεβρουάριο του 2022 με τον Ζελένσκι. Λίγους μήνες αργότερα, τον Ιούνιο του 2022, ο Ουκρανός Πρόεδρος καλωσόριζε τον CEO της Palantir, Αlex Karp, στο γραφείο του ως τον πρώτο CEO «μεγάλης εταιρείας της Δύσης», που επισκέπτεται το Κίεβο εν μέσω του πολέμου .

Η «Palantir» (η οποία, σημειωτέον, έχει βρεθεί επανειλημμένα στο στόχαστρο κριτικής για καταχρηστική χρήση των τεχνολογιών της, με αποτέλεσμα την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ιδιωτικής ζωής ή ρατσιστικές διακρίσεις) παρείχε τεχνολογία ΤΝ που χρησιμοποιήθηκε για τη στόχευση των ρωσικών δυνάμεων. Και παρότι οι συσχετισμοί δυνάμεων στην Ουκρανία έχουν «ξανακουρδιστεί» μετά την άνοδο του Τραμπ στην εξουσία, υπάρχει κάτι που δεν αλλάζει: η Palantir έβαλε τους αλγόριθμους ακόμα βαθύτερα στην «καρδιά» της ατζέντας των στρατιωτικών και πολιτικών ηγετών παγκοσμίως.

Στις 15 και 16 Φεβρουαρίου του 2023, περίπου έναν χρόνο μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, πραγματοποιήθηκε στη Χάγη της Ολλανδίας η πρώτη σύνοδος για την υπεύθυνη χρήση της ΤΝ στον στρατιωτικό τομέα. Η Κίνα ήταν ανάμεσα στις 50 χώρες που παρευρίσκονταν στη σύνοδο, ευρύτερα γνωστή με το αρκτικόλεξο «REAIM 2023», αλλά η Ρωσία δεν προσκλήθηκε από τους δύο συνδιοργανωτές -την Ολλανδία και τη Νότια Κορέα.

Κατά τη σύνοδο REAIM 2023, ο Alex Karp είχε επισημάνει ότι έπειτα από την έναρξη της σύγκρουσης στην Ουκρανία, η χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης στον πόλεμο έχει μετατραπεί από μια «εξαιρετικά ρηξικέλευθη συζήτηση ηθικής» σε κορυφαία -και φυσικά πρακτική- μέριμνα και ανησυχία κρατών και κυβερνήσεων.

Άλλωστε, ο Karp -που παρεμπιπτόντως έχει PhD στη φιλοσοφία- έχει αναφέρει σε έτερο χρόνο πως «η ισχύς των προηγμένων αλγοριθμικών πολεμικών συστημάτων είναι πλέον τόσο μεγάλη, που ισοδυναμεί με το να έχεις τακτικά πυρηνικά όπλα εναντίον ενός αντιπάλου που χρησιμοποιεί μόνο συμβατικά όπλα». Είχε δε συμπληρώσει πως το ευρύ κοινό τείνει να το υποτιμά αυτό.

II.

Τι ακριβώς σημαίνει Τεχνητή Νοημοσύνη στην υπηρεσία των πολεμικών επιχειρήσεων;

Με πολύ απλά λόγια, σημαίνει δυνατότητα αξιολόγησης και αξιοποίησης δεδομένων από αισθητήρες, λεπτομερών ψηφιακών χαρτών πεδίων μάχης, με πληροφορίες στόχευσης ληφθείσες σε σημαντικό βαθμό από δορυφόρους, «αποκωδικοποίηση» θερμικών εικόνων και απόλυτη ακρίβεια στη δρομολόγηση πυραύλων, πυροβόλων ή μη επανδρωμένων αεροσκαφών εναντίον εχθρικών στόχων.

Άνθρωποι που δεν βρίσκονται καν στο πεδίο μάχης, μπορούν να γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή την ακριβή θέση των συμμάχων και του εχθρού και ποια όπλα θα είναι πιο αποδοτικά στις συγκεκριμένες συνθήκες, αλλά και να λαμβάνουν πληροφορίες, σε σχέση με το αν η αρχική πληροφόρησή τους ήταν σωστή και ακριβής ή αν αντίθετα χρειάζονται διορθώσεις και επικαιροποιήσεις στο σύστημα.

Το «καύσιμο» αυτής της πολεμικής μηχανής είναι τα δεδομένα και αναλόγως του πόσο επιτυχής αποδεικνύεται επί του πρακτέου η χρήση τους, το σύστημα μπορεί να επικαιροποιείται και να αναβαθμίζεται, ώστε στο μέλλον να κάνει καλύτερες εκτιμήσεις και ορθότερες προβλέψεις.

Τι θα γίνει όμως αν εργαλεία όπως αυτό, τα οποία πρακτικά αναπτύσσονται από ιδιώτες -έστω με βοήθεια από τις κυβερνήσεις- πέσουν σε λάθος χέρια ή αν οι ιδιοκτήτες τους αποφασίσουν να αλλάξουν στρατόπεδο; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό θέλει πολλή σκέψη.

III.

Πιο «ανθρώπινοι» οι πόλεμοι με μηχανές;

Στο εξαιρετικό βιβλίο του Life 3.0- Τι θα σημαίνει να είσαι άνθρωπος στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης, που κυκλοφορεί και στα ελληνικά, ο φυσικός του ΜΙΤ, Max Tegmark, εξετάζει σε βάθος το θέμα της χρήσης της ΤΝ σε όπλα -και ως όπλο. Αν δεχτούμε ότι οι πόλεμοι θα είναι αναπόφευκτοι στο μέλλον, σημειώνει, μήπως θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε την ΤΝ για να τους κάνουμε πιο «ανθρώπινους», υπό την έννοια της ελαχιστοποίησης της απώλειας ανθρώπινων ζωών; Αν τον πόλεμο αναλάβουν οι μηχανές δύο αντιμαχόμενων εχθρών, λέει, τότε δεν θα χρειάζεται πια να χάνουν τη ζωή τους στα πεδία μάχης στρατιώτες ή πολίτες.

Επιπλέον, τα drones που θα στηρίζονται μελλοντικά σε ΤΝ και τα υπόλοιπα αυτόνομα οπλικά συστήματα (γνωστά διεθνώς με το αρκτικόλεξο AWS) πιθανώς θα λαμβάνουν πιο λογικές και ψύχραιμες αποφάσεις από τους ανθρώπους-στρατιώτες, καθώς δεν θα λειτουργούν υπό το κράτος του φόβου ότι θα χάσουν τη ζωή τους και θα διαθέτουν αισθητήρες που θα τους προσφέρουν υπεράνθρωπες δυνατότητες. Με άλλα λόγια, θα διατηρούν την «ψυχραιμία» τους, θα κάνουν ορθότερους υπολογισμούς και, κατά συνέπεια, θα είναι λιγότερο πιθανό να σκοτώσουν πολίτες κατά λάθος.

ΙV.

To υπερόπλο της ανθρώπινης διαίσθησης στην καρδιά ενός σοβιετικού υποβρυχίου

Ιστορικά πάντως, δεν ήταν λίγες οι φορές που η παρέμβαση ενός διαισθητικού και έμπειρου ανθρώπου και η ίδια η ύπαρξή του «στον βρόχο», «έσωσε την παρτίδα». Τι θα γινόταν σε τέτοιες περιπτώσεις, αν τις αποφάσεις ελάμβανε όχι ένας άνθρωπος, αλλά ένας αλγόριθμος, βασιζόμενος αποκλειστικά στα διαθέσιμα «ψυχρά» δεδομένα;

Ας δούμε ένα παράδειγμα κατά το οποίο το ανθρώπινο ένστικτο και διαίσθηση έπαιξαν βαρύτερο ρόλο από τα δεδομένα, προς όφελος όλης της ανθρωπότητας, για το οποίο διάβασα για πρώτη φορά στο βιβλίο του Tegmark και αποφάσισα να το ψάξω περαιτέρω.

Ήταν Οκτώβριος του 1962, κατά τη διάρκεια της κρίσης των πυραύλων της Κούβας, όταν η ιστορία κατέγραψε το πιο επικίνδυνο συμβάν του Ψυχρού Πολέμου. Η τοπική ώρα ήταν 5 το απόγευμα, όταν 11 αντιτορπιλικά του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ και το αμερικανικό αεροπλανοφόρο Randolph στρίμωξαν σοβιετικό υποβρύχιο κοντά στο νησί της Καραϊβικής.

Το πλήρωμα του πετρελαιοκίνητου σοβιετικού υποβρυχίου B-59 αντιμετώπιζε σοβαρότατο πρόβλημα, κάτι που δεν ήταν εμφανές «απ’ έξω». Συγκεκριμένα, ο κλιματισμός δεν λειτουργούσε και μέσα στο υποβρύχιο, η θερμοκρασία είχε ξεπεράσει τους 37-45°C, ενώ κάποια μέλη του πληρώματος είχαν λιποθυμήσει. Επίσης, δεν υπήρχε καμία επαφή με τη Μόσχα επί μέρες -καθώς, προσπαθώντας να αποφύγει τους Αμερικανούς, το υποβρύχιο είχε καταδυθεί σε βάθος που η επικοινωνία δεν ήταν πια δυνατή- και οι άνθρωποι εντός του δεν γνώριζαν αν όσο βρίσκονταν «εκεί κάτω» είχε ήδη ξεσπάσει ο τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος.

Οι Αμερικανοί άρχισαν να ρίχνουν μικρές, προειδοποιητικές βόμβες βυθού, για τις οποίες, εν αγνοία του πληρώματος, είχαν ενημερώσει τη Μόσχα ότι είχαν απλώς σκοπό να αναγκάσουν το υποβρύχιο να αναδυθεί, να ταυτοποιηθεί και να φύγει -κάτι που το υποβρύχιο δεν μπορούσε να κάνει για τους λόγους που εξηγήθηκαν παραπάνω.

Το ρωσικό υποβρύχιο διέθετε μια πυρηνική τορπίλη, την οποία μπορούσε να εκτοξεύσει ανά πάσα στιγμή, κάτι που ο κυβερνήτης του, Valentin Grigoryevich Savitsky, αποφάσισε να κάνει, καθώς το σκάφος του σφυροκοπούταν και ο ίδιος πίστευε ότι έχει ήδη αρχίσει ένας παγκόσμιας πόλεμος.

Όμως, η απόφαση για την εκτόξευση έπρεπε να εγκριθεί από τρεις αξιωματικούς επί του σκάφους. Ένας από αυτούς, ο 35χρονος τότε Vasily Aleksandrovich Arkhipov (ο οποίος ήταν και στο πλήρωμα του πυρηνικού υποβρυχίου «K-19», που η ιστορία του έγινε ταινία με πρωταγωνιστές τους Harrison Ford και Liam Neeson), είπε όχι, εμπιστευόμενος προφανώς τη διαίσθησή του, παρότι τα δεδομένα «έδειχναν» προς άλλες κατευθύνσεις.

Ο Arkhipov -και το ένστικτό του- πιθανότατα απέτρεψαν τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, γεγονός που ώθησε τον Thomas S.Blanton, τότε διευθυντή του αμερικανικού Αρχείου Εθνικής Ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο George Washington, να τον χαρακτηρίσει ως «τον άνθρωπο που έσωσε τον κόσμο. Σημειωτέον πως οι Αμερικανοί δεν έμαθαν παρά μισό αιώνα αργότερα, όταν άνοιξαν τα σχετικά ρωσικά αρχεία, ότι το υποβρύχιο έφερε πυρηνική τορπίλη.

Ας υποθέσουμε για μια στιγμή ότι το σοβιετικό υποβρύχιο B-59 ήταν αυτόνομο και αποκλειστικά ελεγχόμενο από ΤΝ. Ότι είχε χάσει την επικοινωνία με τον έξω κόσμο και το μοναδικό ερέθισμα που δεχόταν ήταν το αμερικανικό σφυροκόπημα. Ότι δηλαδή, όλα τα δεδομένα συνηγορούσαν ότι δέχεται επίθεση. Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα εκείνης της «συνάντησης» Αμερικανών-Ρώσων στα νερά της Καραϊβικής;

Ερωτήματα για αντίστοιχες καταστάσεις με αυτή δεν είναι πλέον θεωρητικά και «στον αέρα», αφού βρίσκεται όντως σε εξέλιξη η ανάπτυξη πραγματικά αυτόνομων όπλων, με τη δυνατότητα να επιλέγουν στόχους μόνα τους και να τους επιτίθενται χωρίς προηγούμενη εντολή. Όπως είπε και ο Karp, οι άνθρωποι τείνουμε να υποτιμάμε τις εξελίξεις ως προς την πιθανή επιρροή τους.

Τι λέτε;

Ποια πλευρά του νομίσματος θα επικρατήσει τελικά;

Λιγότεροι άνθρωποι νεκροί, περισσότερο «ανθρώπινοι» πόλεμοι ή περισσότερες απώλειες από μηχανές που βασίζονται απλά και μόνο σε ψυχρά δεδομένα, χωρίς ευθυκρισία και διαίσθηση;

V.

AI, δεν παύεις να με εκπλήσσεις

Ελάχιστο ελεύθερο χρόνο έχω, όπως όλες και όλοι μας πάνω-κάτω, αλλά όταν δεν βγαίνω offline για να ανέβω σε βουνά, επενδύω μέρος του για να παίζω με την ΤΝ, εξερευνώντας τα όρια των δυνατοτήτων της.

Προχθές, για παράδειγμα, πήρα ένα από τα κείμενα που έγραψα με αφορμή το πρόσφατο Technology Forum στη Θεσσαλονίκη, έκανα μια περίληψή του στο Notebook LM (για τις εξαιρετικές δυνατότητες του οποίου μπορείτε να διαβάσετε στο #V σε πρόσφατο newsletter μου εδώ) και μετά το εισήγαγα στο Gemini 2.5 Pro (που παραμένει δωρεάν) και του ζήτησα να μου ετοιμάσει τη δομή …ενός βιντεοπαιχνιδιού βασισμένου στο κείμενο. Σε χρόνο dT μου δημιούργησε την υπόθεση, τους χαρακτήρες και τους όρους του παιχνιδιού.

Δεν ξέρω αν η ίδια θα ήμουν τόσο ευρηματική, δεδομένου ότι το κείμενο που του έδωσα δεν είχε το …drama που χρειάζεται κάθε βιντεοπαιχνίδι που σέβεται τον εαυτό του. Αφορούσε, όπως μπορείς να δεις στον σύνδεσμο παραπάνω, τον τρόπο με τον οποίο το cloud και η δημιουργική ή γεννητική Τεχνητή Νοημοσύνη (GenAI) επηρεάζουν τον τρόπο ζωής μας. Και το Gemini μου πρότεινε μια φουτουριστική Μονόπολη, όπου αντί για ξενοδοχεία αγοράζεις κέντρα δεδομένων και αντί για σπίτια χτίζεις σταθμούς ενέργειας. Δεν θα σου δείξω το κατεβατό της πρότασής του, γιατί το long read μου θα γίνει ακόμα πιο long, αλλά αξίζει τον κόπο να πειραματιστείς ο ίδιος/α. Με οποιοδήποτε κείμενο. Προκάλεσέ το.

Αντίστοιχα, μπαίνοντας στο heygen (μπορείς να το δοκιμάσεις δωρεάν, έστω με περιορισμένες δυνατότητες, για να πάρεις μια γεύση) θα μπορούσα να ετοιμάσω, επίσης σε χρόνο dT, ένα video-podcast, στο οποίο ένα άβαταρ του εαυτού μου θα μπορούσε να συνομιλεί για οποιοδήποτε θέμα με μια εικονική δημοσιογράφο. Ή να κάνω έναν μονόλογο, όπως έπραξε πρόσφατα ο ακαδημαϊκός Ethan Molick (όσοι ενδιαφέρεστε για θέματα ΤΝ προτείνω να τον ακολουθήσετε, είναι πολύ μπροστά ο άνθρωπος). Όπως χαρακτηριστικά έγραψε ο Μolick στο σχόλιο που συνόδεψε σχετικό ποστ του στο Linkedin, η ΤΝ (HeyGen) χρησιμοποίησε 30 δευτερόλεπτα οπτικού υλικού του ιδίου να μιλάει σε μια webcam και άλλο μισό λεπτό ηχητικού της φωνής του, για να φτιάξει ένα άβαταρ του εαυτού του, που μπορεί να το προγραμματίσει να πει οτιδήποτε. «Μην εμπιστεύεστε ούτε τα ίδια σας τα μάτια» κατέληγε ο Molick. Εγώ θα συμπλήρωνα «ούτε τα αυτιά σας». Μόλις τριάντα δευτερόλεπτα για να δημιουργηθούν τόσο πειστικά deepfakes…

VI.

Η δωρεάν συνδρομή στο ChatGPT Plus για όλους τους Εμιρατινούς έχει …μακριά ουρά

Aν δεν το έπιασε κάπου το μάτι σου, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έγιναν η πρώτη χώρα που παρέχει δωρεάν συνδρομή για το ChatGPT Plus και στα περίπου 11 εκατ. των πολιτών της. Η κίνηση αυτή όμως είναι μόνο η κορυφή ενός παγόβουνου, η τεράστια βάση του οποίου «χτίζεται» από επιδιώξεις για κραταιές συνεργασίες, που υπόσχονται μεγαλύτερη γεωπολιτική και γεωοικονομική ισχύ στους συμμετέχοντες (είτε αυτοί είναι κράτη είτε είναι εταιρείες- κολοσσοί).

Ας πάρω τα πράγματα από την αρχή. Η δημιουργός του ChatGPT, OpenAI, ανακοίνωσε πρόσφατα την πρωτοβουλία «OpenAI for Countries», σε συνεργασία με την αμερικανική κυβέρνηση, μέσω της οποίας στοχεύει -μεταξύ άλλων- να συνεργαστεί με δημοκρατικές χώρες για την ανάπτυξη κέντρων δεδομένων (χωρίς τα οποία δεν γίνεται τίποτα) και να επεκτείνει εκτός των συνόρων το κολοσσιαίο αμερικανικό πρόγραμμα «Stargate» για την ενίσχυση της ανάπτυξης προηγμένης Τεχνητής Νοημοσύνης. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η δωρεάν συνδρομή για τους εμιρατινούς.

Για όσες και όσους δεν παρακολουθήσατε τις ειδήσεις γύρω από την πρόσφατη επίσκεψη του Ντόναλντ Τραμπ στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, οι εμιρατινοί δεσμεύτηκαν να επενδύσουν στις ΗΠΑ 1,4 τρισ. δολάρια (ναι, τρισεκατομμύρια). Σε συνέχεια αυτής της συνεργασίας που εκκίνησε πάνω σε παχιά κόκκινα χαλιά, στο Άμπου Ντάμπι πρόκειται να δημιουργηθεί η πρώτη διεθνής -εκτός των αμερικανικών συνόρων- ανάπτυξη του προγράμματος Stargate. Απώτερος στόχος; Τον περιγράφει η ίδια η Open AI, μαζί με τα οφέλη που θα αποκομίσουν από τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα τα Εμιράτα: «Το Stargate αντιπροσωπεύει το μακροπρόθεσμο όραμά μας για την οικοδόμηση υπολογιστικών δυνατοτήτων πρωτοποριακής κλίμακας σε όλο τον κόσμο, στην υπηρεσία της ασφαλούς και ευρέως επωφελούς Γενικής Τεχνητής Νοημοσύνης (AGI)».

Βρίσκω σοκαριστική την ευκολία με την οποία αναφέρεται ο στόχος για τη δημιουργία AGI, έστω «ευρέως επωφελούς». ΟΚ, μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, όλες οι εταιρείες και όλα τα κράτη διαγκωνίζονται για το ποιος θα φτάσει πρώτος εκεί, αλλά η Γενική Τεχνητή Νοημοσύνη¹ δεν είναι παιχνίδι. Πρόκειται για το είδος εκείνο της προηγμένης ΤΝ, που δεν έχει ακόμα «εφευρεθεί» και που αν -και όταν- γίνει πραγματικότητα, νομίζω πως λίγα πράγματα στον κόσμο θα μείνουν ίδια. Και μιλάμε για μια ανθρωπότητα, που ακόμη δεν έχει βρει τις ισορροπίες της ως προς το πώς μπορεί να χρησιμοποιήσει επωφελώς την Ειδική -ή Αδύναμη- Τεχνητή Νοημοσύνη² και τα μοντέλα γενικού σκοπού.

Τώρα που «μιλάμε», η OpenAI επιδιώκει παρουσία σε περισσότερες χώρες, που ενδιαφέρονται συνεργασίες αντίστοιχου τύπου, αρχής γενομένης από την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού. Τι λες; Πόσο πιθανό θεωρείς να δούμε ένα Stargate Greece; Γιατί το θεωρείς πιθανό ή απίθανο; Θα χαρώ να σε «ακούσω» στα σχόλια.

Αυτά για σήμερα Future-fit people, τα λέμε εδώ την επόμενη Τρίτη.

Μέχρι τότε, θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας για τα θέματα, να ακούσω τις εμπειρίες σας από χρήση της ΤΝ στην καθημερινότητά σας και γενικώς να συζητήσουμε. Για ποια θέματα θα θέλατε να διαβάσετε;

1. Επιχειρώ έναν ορισμό, για τον οποίο δέχομαι γνώμες, προσθήκες και, φυσικά, ενστάσεις. Η Γενική Τεχνητή Νοημοσύνη λοιπόν, είναι αυτή που θα μπορεί να διεκπεραιώνει οποιαδήποτε ανθρώπινη γνωστική εργασία και να μαθαίνει, χωρίς να περιορίζεται από τον τρόπο με τον οποίο εκπαιδεύτηκε από τους ανθρώπους -αυτόνομα δηλαδή. Εικάζεται πως θα μπορεί να κατανοεί το εκάστοτε πλαίσιο χωρίς την ανάγκη ανθρώπινης παρέμβασης και ότι θα επιδεικνύει εξαιρετικά σημάδια κοινής λογικής και εντυπωσιακή δημιουργικότητα. Προσεγγίζοντας τα προβλήματα με τρόπο «εξωγήινο», θεωρείται πως αν κάποτε γίνει πραγματικότητα θα μπορεί μεταξύ άλλων να βοηθήσει στην ανάπτυξη απρόσμενων θεραπειών για ανίατες ασθένειες, να επινοήσει νέους τρόπους για να εξερευνήσει το Διάστημα για λογαριασμό του ανθρώπου, χωρίς όμως να δεσμεύεται από τους βιολογικούς περιορισμούς του θνητού και ευαίσθητου στις συνθήκες του περιβάλλοντος Homo Sapiens ή να δώσει απαντήσεις σε επίμονα μυστήρια που ταλανίζουν επί αιώνες την ανθρωπότητα. Πιθανώς θα αναπτύξει κάποιο είδος συνείδησης, έστω διαφορετικής από την ανθρώπινη, μηχανικής.

2. Η Αδύναμη, Περιορισμένη ή Ειδική Τεχνητή Νοημοσύνη είναι ικανή να εκτελέσει με εντυπωσιακό τρόπο συγκεκριμένα καθήκοντα και ομάδες καθηκόντων, όπως ν’ αναγνωρίζει και να δημιουργεί εικόνες, ευφάνταστη μουσική και πίνακες ζωγραφικής, να γράφει κείμενα κι ολόκληρες πανεπιστημιακές εργασίες, να φιλτράρει τα spam στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, να απαντάει στα call centers των εταιρειών, να συναρμολογεί μηχανές ή κομμάτια Lego, να προτείνει ειδησεογραφικό περιεχόμενο με βάση τα γούστα μας, να λειτουργεί σαν ψηφιακή βοηθός (Alexa, Siri, Google Assistant), να βοηθά στην οδήγηση και να μας προπονεί στο σκάκι ή το Go -αν αντέχουμε τις συνεχείς ήττες και μπορούμε να υπομείνουμε την αίσθηση ότι τρέχουμε μόνo με τα πόδια «αγώνα δρόμου 100 μέτρων κόντρα σε αυτοκίνητο», όπως μου είχε πει κάποτε σε μια συνέντευξη ο κορυφαίος παγκοσμίως σκακιστής Αρκάντι Νάιντιτς, που κέρδισε τον τίτλο του grandmaster σε πολύ νεαρή ηλικία.